In Nederland is steeds meer aandacht voor het telen van eiwitgewassen. Enerzijds omdat in de wetgeving is opgenomen dat vanaf 2025 minimaal 65% van de eiwitbehoefte van vee van eigen land of via buurtcontracten moet komen. Maar daarnaast heeft het telen van veldbonen ook voordelen voor de bodemkwaliteit, zoals verbeteren van de bodemstructuur en het vastleggen van stikstof uit de lucht. Veldbonen worden gezien als een goed eiwitgewas, voor zowel menselijke consumptie als veevoer. In de laatste 10 jaar is het areaal veldbonen gegroeid van 280 tot 949 hectare in 2019. De teelt van veldbonen valt onder de noemer Natuurinclusieve Landbouw. Dat wil zeggen dat de maatregel past binnen de vorm van duurzame landbouw die optimaal gebruik maakt van de natuurlijke processen en deze integreert in de bedrijfsvoering.